tükeniş

tanrı niye kıskansın ki bizi

seni bana inat yaratmışken

seni, çaresizlikleri, mücadelesizlikleri

sen, bana inat ellerin bağlı

ben, sana inat hırslı

umut çiziyorum

filiz almıyor

bir rüzgar esiyor

üstümüzde

sen, kendini

çoktan bıraktın

yele

uçuşan parçaları toplasam

eklemlerimiz tutmuyor

bizi bölüyor

tüm puzzlelar

iki ayrı bulmaca oluyoruz

sonra…

ufuklar çıkıyor

kadrajımdan

ne yürüyeceklerim

kalıyor geriye

ne ağlayacaklarım

kalemim tükeniyor