Vatan Aşkına

Vatan deyince sonsuz bir sızıyla yanarım. Vatan deyince sol yanımda değildir canım. Bir tanımla daraltılamaz ki toprağım. Yücelerden yücedir başımdaki sevdası. Buram buram tarih kokar toprağı. Verimlidir yurdum; bire bincesine yetişir yiğidi. Boşa değildir akan kanlar. Destanlar, boşa değildir. Dili, dini ayrı ama geçmişi birdir vatanseverlerin.

Anaların bağrı cephelerce yandı ve yanmakta? Neden? Çünkü burada vatan aşkıyla destanı masal, büyür çocuklar. Severler topraklarını ve üstünde dalgalanan şanlı bayrağı.

Güneşli günlere uyandıran beni, bu bayraktır aydınlık. Altına sığınırım, yorganım odur. Benim koruduğum gibi korur beni, bizi. Gölgesi gölgem, Ayyıldız’ı göğüm.

Göğüme, gözüme göz dikenleri boğar aydınlığım, vatan sevgim. Milletim, vatanım yekvücuttur.  Bölünmez bir bütündür. Nesilden nesile aktarılan bir fenerdir vatan. Ateşi hep tüter ocağın. Baki kılmak ve bir olmaktır amaç. Aynı geleceğe yürür bu toprağın neferleri…

Bu toprak baki, bu toprak yüce; çünkü bu toprakta yetişir vatanını seven çocuk ve vatanı için ölen yiğit… Tükenmez arkadaşlar, Mustafa Kemaller tükenmez. Tükenmez Hasan Tahsinler, Nene Hatunlar, Seyit Onbaşılar ve Ömer Halisler tükenmez… Cumhuriyetle, hürriyetle, aşkla ve canla…

Ellerimiz, dillerimiz kenetlenir aynı duyguyla, aynı aşkla. O vatan ki her damla kanı mübarektir bayrağımın. Ayyıldız’ı şahit tutmuştur yaradan, kulun toprağa sevdasından. Aynı göğün altında fikri farklı, inanışı farklı olsa da bir atar kalbi.. Ata yadigarı, Ata yurdu terk olur mu hele sevmemek olur mu? Mirastır, namustur, can’ın yongasıdır. Bağrında uyuduğum anadır vatanım…

Geceyi boğar aydınlığım; ben Cumhuriyet kadınıyım. Mavi gözlerden ışığım, damarlarımda özgür kanım. Ben bir vatan aşığıyım.