KAPTAN BLACK, NERDESİN?

Hangi denizlerde savaşmaktasın dalgalarla. Seni de aldı mı kasırgalar, benim gibi. Yoksa, karanlık sularda mı gemin? Seni alan sular beni boğuyor. Kimseden el istemiyorum, yardıma uzanan. Sessizlikte, sensizlikte yok olayım diyorum…

Kaptan! Yakamozda mı demir attın? Söyle, nerdesin? Sisli yağmurlarda seni arıyor gözlerim. Buğulu camlar ardındayım şimdi. Yağmurlar canımı yakar oldu. Aynalarda göremez oldum kendimi. Gizli eller siliyor beni…

Ay ışığı mı oldu yoldaşın? Beni nerelerde bıraktın? Burada ne işin var diyor, her uyanışlarım. Benim sensizlikte bu kaçıncı haykırışım? Kerteriz defterinde bir çizik olmalı, döneceğin günlere dair. Söyle nerdesin?

Bak! Gör uzakları, beni… Rıhtımda bekliyorum seni. Belki bir gün beni de alırsın yanına, bilinmezliklere. Belki kaçışlarımızı anlatırız birbirimize. Susmadan ve saklamadan…

Güvertende var mı yerim? İstersen susar, sessizce kıvrılırım bir köşesine geminin. Ama sen hiç susma, ne olur. Gitme de benden… Kaptanım…! Peki ya koyların var mı senin? Kimsenin bizi bilmediği koyların?

Öylesi ağrıyor ki başım. Ağır ve ağrılı. Yorgun düştü omuzlarım. Bu yük çok ağır. Dayanılır şey değil, yok oluşlarım. Düşte kalma, gel. Dön güne. Dinle! Cüssemce değil diyorum sana başım...

Terk edenler listemdesin sen de… Hiç olmamış birlikteliğimizin terkedilişindeyim. Sen de diğerleri gibi gittin. Terk etmiş olmalısın ki dönmüyorsun karaya, bana. Karanlık denizler aldı seni. Bilmem… Kime sormalı? Şimdi, senden bana kalan, acı mı acı çikolata tadı…